Rok 1939 oraz okres okupacji hitlerowskiej to czas wielkiej próby dla wychowanków generała Mariusza Zaruskiego ze szkoły ZAWISZY CZARNEGO oraz instruktorów harcerskich z KHDŻ, HKM i całego ruchu harcerstwa morskiego – podkomendnych harcmistrza Witolda Bublewskiego. Wielu z nich spełniało swój obywatelski obowiązek „służby zwycięstwu Polski”, głównie w ogniwach konspiracyjnego harcerstwa noszącego kryptonim „SZARE SZEREGI”, część służyła w innych formacjach Armii Krajowej. Podczas okupacji, część harcerzy morskich, bezpośrednio związana z druhem Witoldem Bublewskim, powołana została, jako autonomiczna grupa, do konspiracyjnej marynarki wojennej „ALFA”, działającej w składzie Komendy Głównej AK.

Członkami „ALFY” byli głównie oficerowie marynarki wojennej, specjaliści morscy, marynarze i oficerowie z Polskiej Marynarki Handlowej, żeglarze oraz wspomniana grupa harcerska Witolda Bublewskiego, a także członkowie tajnego Hufca Harcerzy w Gdyni.

Druh Witold Bublewski, noszący pseudonim „WYBICKI”, „RYBICKI”,, był też w stałym kontakcie z Główną Kwaterą „SZARYCH SZEREGÓW” w Warszawie, znaną pod kryptonimem „PASIEKA”. Zasady konspiracji wymagały, by działalność grupy była „głęboko szczelna i utajniona”, to dawało większą szansę przeżycia, a przede wszystkim wypełnienia zadań. Grupa prowadzona przez harcmistrza Witolda Bublewskiego była w zasadzie jedną z konspiracyjnych organizacji harcerskich i w „SZARYCH SZEREGACH” występowała pod kryptonimami „ZATOKA”, „BRZEG” lub „OGRÓDEK”. Na przełomie lat 1943/44, nie zrywając swych powiązań z „ALFĄ”, weszła w skład „SZARYCH SZEREGÓW”, podlegając bezpośrednio „PASIECE”, jako trzeci obok „ZOŚKI” i „PARASOLA”, zespół starszoharcerskich Grup Szturmowych.

Znaczącą rolę odegrały harcerskie grupy „ZATOKI”, „BRZEGU” i „OGRÓDKA” w ramach działań polskiego wywiadu na wybrzeżu, głównie w Gdyni i Gdańsku. Najważniejsze wiadomości trafiają kanałami „ALFY” i harcerskimi drogami do Warszawy, a następnie do Londynu drogą radiową bądź przez kurierów. Ta działalność „SZARYCH SZEREGÓW” oczekuje jeszcze na badacza, który potrafiłby rozszyfrować wszystkie jej tajemnice... Witold Bublewski był członkiem Rady Programowej „PASIEKI”, która zajmowała się głównie ogólnym planowaniem przyszłej, pokojowej pracy harcerstwa po wojnie.

Dziś możemy stwierdzić na podstawie szeregu dokumentów odnalezionego przez druha Witolda Bublewskiego archiwum „ZATOKI”, że na zlecenie dowództwa „ALFY” opracowana została koncepcja wychowania morskiego młodzieży na czas powojennego powrotu Polski nad Bałtyk i rozległe wybrzeże oraz na tereny utraconych niegdyś ziem Warmii i Mazur, Opolszczyzny i Gdańska, które to ziemie określali w swoich planach „ZIEMIAMI POWRACAJĄCYMI” bądź „ZIEMIAMI POSTULOWANYMI”.

W czasie II Wojny Światowej członkowie HKM spełnili swój obywatelski obowiązek w walkach o wolność i suwerenność Ojczyzny. Wiele nazwisk poległych bohaterów figuruje na honorowych tablicach „ze spiżu” w Gdyni i Warszawie. W czasie wojny, okupacji i Powstania Warszawskiego 24 harcerzy z HKM straciło życie. Pierwszy Komandor HKM gen. Mariusz Zaruski został uwięziony przez radzieckie NKWD w Chresoniu na Ukrainie i w dniu 8 kwietnia 1941 roku zmarł z wycieńczenia (w tym samym więzieniu, w którym „siedział” za czasów carskich za działalność niepodległościową).

Zakończenie wojny przebiegało jednak inaczej niż marzyło się to podkomendnym druha Witolda Bublewskiego i całej harcerskiej braci szaroszeregowej. Większość społeczeństwa polskiego nie pojmuje wagi zachodzących przemian i obawia się przyszłości choć panuje radość, iż skończył się koszmar okupacji niemieckiej. Zaczyna się natomiast spełniać jedno z marzeń harcerzy „ALFY” – Polska ma powrócić na stare, piastowskie ziemie nad Odrą i Bałtykiem. Jeszcze trwa wojna, a Polacy zasiedlają kolejno Warmię i Mazury od Węgorzewa i Giżycka po Elbląg, wracają Gdańsk, Kołobrzeg, Szczecin i pobliskie Świnoujście oraz rozległe pięćsetkilometrowe wybrzeże i wszystkie „ZIEMIE POSTULOWANE”.

W maju 1945 roku zaczynają powracać z tułaczki, oflagów i obozów koncentracyjnych żołnierze „ALFY”, zgłaszają się do druha Witolda Bublewskiego, który już działa aktywnie w Zarządzie Głównym nowej Ligi Morskiej w Warszawie. Wspólnie rozeznają sytuację społeczno – polityczną i uznają pilną potrzebę wznowienia działalności swojego kręgu, gdyż wymaga tego przede wszystkim dobro kraju oraz harcerskie przesłanie patriotycznej służby Ojczyźnie.