Stanica w Zarzęcinie - ośrodek harcerski położony nad Jeziorem Sulejowskim w województwie łódzkim na terenie Sulejowskiego Parku Krajobrazowego. Ośrodek jest odwiedzany przez duże rzesze wypoczywających tutaj od maja do października każdego roku mieszkańców Łodzi, Piotrkowa, Tomaszowa oraz turystów spoza województwa łódzkiego.

Stanica udostępniana jest dzieciom i młodzieży oraz osobom dorosłym - członkom ZHP lub osobom niezrzeszonym z przeznaczeniem na biwaki, zielone szkoły, imprezy okolicznościowe oraz osobom prywatnym.

W trakcie samej akcji letniej na trzech turnusach (kolonie zuchowe, obozy młodzieżowe oraz obozy o specjalności żeglarskiej, artystycznej i inne) przebywać może na stanicy około 600 osób. Karta kwalifikacyjna obiektu dopuszcza jednorazowo 250 osób w budynkach i pod namiotami .

Stanica składa się z budynków sezonowych poddawanych ciągłym remontom i przebudowom. W skład zabudowy wchodzą:

• Kuchnia
• Stołówka sezonowa
• Domki mieszkalne typu „camping”– na 11 osób – składające się ze świetlicy i trzech pokoi sypialnych. Trzy domki posiadają podjazdy dla wózków inwalidzkich.
• Domki  kadrowe
• Budynek sanitarny – umywalnie i natryski z bieżąca ciepłą wodą
• Budynek sanitarny – WC zawierający węzeł sanitarny dla osób niepełnosprawnych z podjazdem dla osób na wózkach inwalidzkich.
• Murowany budynek magazynowo – świetlicowy z salą zajęciową

W sezonie letnim uczestnicy zakwaterowani są także w namiotach typu Obóz IV zwanych popularnie "dużą dychą".

Na terenie stanicy przygotowano wiele miejsc, w których w każdą pogodę można prowadzić zajęcia ekologiczne, żeglarskie i etnograficzne:

• Chram –drewniany budynek okrągły z paleniskiem na około 70  osób.
• „Dom Chleba – wiata drewniana z piecem chlebowym przystosowanym do wypieku chleba i prostej ceramiki.
• Boisko piłkarskie – usytuowane w centralnym punkcie stanicy spełniające też funkcję placu apelowego
• Boisko do streetballu
• Boisko do siatkówki

Stanica w Zarzęcinie została przejęta przez KH ZHP Łódź Widzew głównie z myślą o rozwoju specjalności wodnej i organizacji kursów na stopnie żeglarskie. W posiadaniu i użytkowaniu jest flotylla składająca się pięć łodzi żaglowych typu Omega, dwa jachty typu DZ, Wielki Trener, jacht kabinowy Carina oraz motorówkę ratowniczą i łódkę.

Ośrodek zlokalizowany jest nad północną częścią jeziora Ilińskiego, w pobliżu kanału żeglugowego Ruda Woda, przy drodze prowadzącej z Miłomłyna do Wińca. Pojezierze Iławskie i znajdujące się na nim parki krajobrazowe stanowi wspaniałe miejsce do organizowania wycieczek i wędrówek. Największą atrakcją HOŻ w Wińcu jest baza do organizacji harców wodnych Dzieci i młodzież mają do swojej dyspozycji sprzęt pływający, z którego mogą korzystać pod opieką pełnoletnich instruktorów żeglarstwa i ratowników.
Na terenie bazy znajdują się cztery obozowiska (łącznie dla ok. 160 osób), wydzielona część wodna (keja, kąpielisko, bosmanka) oraz część gospodarcza. W skład części gospodarczej wchodzą budynek kuchenny z zadaszoną stołówką oraz magazyn sprzętu obozowego i pływającego. Na terenie zgrupowania znajduje się też część sanitarna (umywalki i prysznice z ciepłą wodą) oraz budynek WC.

Oferta

Teren bazy nadaje się do wykorzystania podczas miesięcy letnich do organizacji obozów pod namiotami. Uczestnicy obozu mają zapewnione:

• zakwaterowanie w namiotach NS i podwyższanych "dziesiątkach" - namioty w dobrym stanie wyposażone w sprzęt obozowy
• wyżywienie - 4 posiłki dziennie (domowa kuchnia, jedzenie do syta)
• pełną obsługę medyczną (lekarz, ambulatorium, izolatka, leki)
• natryski w pawilonie
• bieżącą wodę w umywalni polowej
• obsługę kadry gospodarczej
• sprzęt pływający /omegi, figle, optymisty, kajaki, szalupa, motorówka
• strzeżone kąpielisko z ratownikami
• wydzielone miejsce ogniskowe

Początki drużyny sięgają września 1976 roku, kiedy to w 3 ŁDW należącej do szczepu im. Romualda Traugutta (działającym w I LO im. Mikołaja Kopernika w Łodzi) powstał zastęp/klub żeglarski. 27 października 1975 klub przekształcono w próbną drużynę wodną, której liczebność rosła tak szybko, że 22 stycznia 1976 została ona podzielona na dwie. Ta prowadzona przez Mariusza Pryczka zakończyła okres próbny w maju 1977 roku, otrzymując numer 47.

Drużyna (jak zresztą każda) przeżywała swoje wzloty i upadki. Przewinęło się przez nią kilkuset harcerzy. Obecnie jest jedną z najliczniejszych drużyn wędrowniczych w hufcu Łódź-Polesie.

Serwis Łódzkich Spotkań z Piosenką Żeglarską SZANTOWIĄZAŁKA, organizowanych corocznie przez Szczep Drużyn Wodnych im. Leonida Teligi z Łodzi i Retmanat Hufca ZHP Łódź-Polesie, od 2009 roku przy współpracy Pilota Chorągwi Łódzkiej ZHP

Szczep działa na terenie dzielnicy Łodzi Polesiu. W jego skład wchodzi gromada zuchowa "Usmiechy Spod Parasola", 55 Łódzka Wodnia Drużyna Harcerzy im. T. Kościuszki, 76 Łódzka Wodna Drużyna Harcerek im. E. Plater oraz 75 Łodzka Wodna Drużyna Harcerska. Szczep od ponad dwudziestu lat jest oragnizatorem Łódzkich Spotkań z Piosenką Żeglarską "SZANTOWIĄZAŁKA". Szkoły w których działa szczep, to Szkoła Podstawowa Nr 6 oraz XXXIII Liceum Ogólnokształcące w Łodzi.