W 1920 roku rodzina Bublewskich osiadła w Wołominie. Witold nawiązuje kontakty z harcerstwem. W sierpniu uczestniczy, w ramach Harcerskiego Plutonu Kompanii Inżynieryjnej, przy budowie sieci łączności telefonicznej na przedpolu Warszawy w rejonie Radzymin – Zielonka w czasie oblężenia Warszawy przez Bolszewików. Rodzina tymczasem opuszcza zagrożony Wołomin i ponownie poszukuje schronienia w stolicy.

W 1921 roku Witold Bublewski podjął naukę w Państwowej Szkole Budownictwa w Warszawie. Jest rok 1924, nie mogąc znaleźć stałej pracy w swoim zawodzie, zostaje wychowawcą w warszawskiej bursie prowadzonej przez Radę Główną Opiekuńczą (RGO) dla dzieci – sierot po poległych wojskowych (koszary Blocka pod mostem Poniatowskiego w Warszawie). Tu przeniosła swoją siedzibę słynna 39 Warszawska Drużyna Harcerzy im. Józefa Wybickiego, której był członkiem, a od 1923 roku jej drużynowym. W 39 WDH członkowie drużyny reprezentowali różne środowiska społeczne i różny poziom wykształcenia – byli uczniowie, studenci, synowie robotników i inteligenci.

Kiedy w dniu 10 kwietnia 1924 roku wiceadmirał Kazimierz Porębski wystosował do harcerzy list – apel o potrzebie „Walki o Bałtyk” i naturalnym dążeniu Państwa do morza oraz członków do służby Ojczyźnie, a szczególnie do służby i do budowy „Polski morskiej” – Witold Bublewski zrozumiał to przesłanie admirała jako obowiązek i dokonał rychłego przeorganizowania 39 WDH na drużynę morską. 39 WDH (drużyna istniejąca do dzisiaj i bardzo zasłużona dla polskiego wodniactwa i żeglarstwa) organizuje od tego momentu niezwykłe, jak na owe czasy, wielkie wyprawy wodniackie i to na sprzęcie zdobywanym różnymi drogami, ale najczęściej budując go własnymi rękami.

1924 rok obfitował w niezwykle ważne wydarzenia w historii Polski morskiej:

• 27 kwietnia w Warszawie – Liga Żeglugi Polskiej przyjmuje nową nazwę – Liga Morska i Rzeczna. Prezesem Rady został wiceadmirał Kazimierz Porębski, a wśród członków Rady spotykamy współtwórców polskiej polityki morskiej, między innymi Stefana Żeromskiego, Tadeusza Wendę, Juliana Rummla, Mariusza Zaruskiego, Antoniego Garnuszewskiego, komandora Jerzego Świrskiego, Józefa Klejnot – Turskiego i innych;
• 11 maja w Tczewie – powstał Polski Związek Żeglarski z prezesem Józefem Klejnot – Turskim. PZŻ postanowił wysłać na Igrzyska VIII Olimpiady w Paryźu pierwszego polskiego żeglarza regatowego, inżyniera Edwarda Bryzemejstra;
• 4 lipca w Gdyni – z inicjatywy ministra Eugeniusza Kwiatkowskiego podpisana zostaje umowa kredytowa z konsorcjum francusko – polskim na budowę portu w Gdyni;
• listopad – ukazał się pierwszy numer „Morza”; powstaje Jachtklub Polski w Warszawie.

Wraz z powstaniem Ligi Morskiej i Rzecznej, druh Witold Bublewski ze swoją drużyną wstępuje do tego wodniacko – morskiego stowarzyszenia (pozostając w jej szeregach do chwili obecnej).