Drugiego września 2015 roku, w osiemdziesiątym siódmym roku życia, po długiej i ciężkiej chorobie odszedł na wieczną wachtę śp. j.k.ż.w. Bolesław Kazimierz Kowalski, prawnik, jeden z najwybitniejszych polskich żeglarzy, który w połowie ubiegłego wieku poprowadził pierwsze wielkie rejsy, wyznaczające rangę polskiego żeglarstwa na morzach i oceanach świata. Był pierwszym w Polsce organizatorem i dowódcą żeglarskich wypraw naukowo-badawczych, realizowanych na pokładach słynnych "stuczterdziestek" - s/y DAR OPOLA na Morze Czerwone i Morze Śródziemne (1959-60) oraz s/y ŚMIAŁY dookoła Ameryki Południowej (1965-66). Przez wiele lat pełnił honory Kapitana, a później Przewodniczącego Rady Braci Starszych Mesy Kaprów Polskich (Bractwa Wybrzeża), był też Starszym Koła Seniorów oraz przewodniczącym Komisji Historii Żeglarstwa Polskiego Związku Żeglarskiego.

Bolesław Kazimierz Kowalski „Bolo” urodził się 4 marca 1928 w Lublinie. Żeglować zaczął tuż po zakończeniu II Wojny Światowej w 1945. Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Wrocławskim pracował jako radca prawny, a później w centralach handlu zagranicznego. W 1957 r. został jachtowym kapitanem żeglugi wielkiej, był też instruktorem żeglarstwa, sędzią regatowym, sternikiem lodowym i kapitanem motorowodnym.
W latach 1959-60 zorganizował i poprowadził na jachcie DAR OPOLA wyprawę „Koral” na Morze Czerwone, w czasie któej przepłynięto 8055 mil morskich. Kolejna wyprawa naukowa zorganizowana przez Bolesława Kowalskiego z inicjatywy i przy pomocy Bronisława Siadka odbyła się w latach 1965-1966 na jachcie ŚMIAŁY. Trasa wiodła z Polski do Polski dookoła Ameryki Południowej, a kierownictwo naukowe objęli w niej naukowcy z Polskiego Towarzystwa Geograficznego. Podczas rejsu na ŚMIAŁYM w Valparaiso doszło do założenia polskiego oddziału Bractwa Wybrzeża („La Hermandad de la Costa”), którego pierwszymi członkami została szóstka uczestników rejsu, a pierwszym starszym Mesy Kaprów Polskich znakomity żeglarz Jerzy Knabe. Owocem obu wypraw były świetnie napisane książki: Wyprawa „Koral” i Wyprawa „Śmiały”.
Kapitan Bolesław Kowalski był członkiem Akademickiego Związku Sportowego, pełnił też szereg odpowiedzialnych funkcji w organizacjach żeglarskich. Był m.in. członkiem prezydium Sekcji Żeglarstwa GKKF, Starszym Koła Seniorów PZŻ, przewodniczącym Komisji Historii Żeglarstwa PZŻ, przewodniczącym komitetu budowy jachtu DAR WARSZAWY (ostatecznie nazwanego SAWA), sędzią głównym wielu regat. Od 1989 roku stał się armatorem przebudowanego z kutra rybackiego jachtu morskiego RADWAN, na którym pływał głównie po Morzu Śródziemnym. Był też pierwszym powojennym polskim samotnikiem na Bałtyku, który w 1961 roku odbył pokładzie jachtu SAWA (Conrad II - poprzednik jachtów typu VEGA: długość 11,40 m, szerokość 2,68 m, powierzchnia żagli 50 m², silnik spalinowy o mocy 7 KM) rejs morski Szczecin–Gdynia. Podczas rejsów słynął z twardego, bezwzględnego egzekwowania dyscypliny i zasad wprowadzanych na dowodzonych przez niego jachtach, ale też dał się zapamniętać jako dowcipny i niezwykle inteligentny kapitan i żeglarz.