Czytałem ten tekst wcześniej.
Szanuję Tomka jako metodyka, jednak ten tekst budzi we mnie bardzo mieszane uczucia. Pomijam przedstawiony wizerunek wodniaków (oparty na stereotypach, z którymi się nie zgadzam) - całość sprawia na mnie wrażenie próby dokonania prezentacji specjalności przez kogoś, kto się z niej nie wywodzi (kto sam sobie próbuje wytłumaczyć specyfikę tego wychowania, robiąc to "na rozum", a nie do końca mając to "we krwi"... naturalnie).

Jest to kolejny głos w sprawie wodniactwa (wypowiedziany w dobrej wierze) i dobrze - dzięki niemu czytelnicy Pobudki nie sięgający do innych wydawnictw w ogóle dowiedzą się o specjalności wodnej. Dla mnie prywatnie nie jest jednak materiałem godnym szerokiego polecenia.