30 grudnia 2010 roku w Chorzowie doszło do spotkania części instruktorów Kierownictwa Harcerskich Drużyn Wodnych i Żeglarskich, przedstawicieli Komisji Ekonomicznej Rady Naczelnej ZHP i dyrekcji CWM w Gdyni, poświęconego sytuacji w Centrum Wychowania Morskiego ZHP ZA "Zawisza Czarny". Celem spotkania było porównanie różnych, często przeciwstawnych informacji dotyczących ośrodka i na tej podstawie określenie wspólnego stanowiska w sprawie proponowanych przekształceń, w tym utworzenia Fundacji Harcerstwa CWM.

Poniżej prezentujemy wnioski, do jakich doszli uczestnicy spotkania oraz oświadczenie dotyczące faktu nieuprawnionego rozesłania przez nieznanego nadawcę stenogramu z zapisem prowadzonych rozmów.

1. CWM w latach 2006-2010 zarządzany był w sposób prowadzący sukcesywnie do osiągnięcia poziomu rentowności i samodzielności ekonomicznej (z corocznym wzrostem wpływów), pomimo decyzji podjętych przez Główną Kwaterę w ostatnim czasie, które skutkują dla CWM negatywnie w zakresie wypracowywania powyższej rentowności (np. sugerowanie wstrzymania podpisywania umów). Choć proces osiągania rentowności nie jest w pełni zakończony to dalsze działania wymaga korekt czy ulepszeń – nie zaś rewolucyjnych zmian obarczonych brakiem pewności co do skutku.
2. Obraz ekonomiczno organizacyjny CWM prezentowany przez GK jest zdecydowanie odmienny od prezentowanego przez Kierownictwo CWM – rozbieżności w ocenie tego stanu powodują, że decyzje i propozycje GK są niezrozumiałe i trudne do zaakceptowania. Co więcej rozbieżności te winny być wyjaśnione przed podjęciem decyzji czy działań zmierzających do reformy CWMu – nie zaś post factum.
3. Proponowany proces zmian obarczony jest licznymi wątpliwościami i może stanowić zagrożenie dla majątku Związku zarówno ruchomego jak i nieruchomości. Szczególnie wątpliwym należy uznać decyzję w sprawie dysponowania nieruchomością w czasie planowanego na najbliższy okres postanowienia sądu o zasiedzeniu prawa własności przez ZHP. Obecnie prowadzone działania związane z nieruchomością mogą mieć negatywne przełożenie na ostateczną decyzję sądu.
4. Zdecydowanie niezbędnym jest doprowadzenie do jak najszybszego wstrzymania procesu zmian w CWMie i realizacji listu intencyjnego pomiędzy ZHP a Miastem Gdynia. Dobro Związku wymaga dokonania rzetelnej oceny, którą powierzyć winno się Radzie Naczelnej ZHP jako najbardziej reprezentatywnej władzy naczelnej ZHP.
5. Decyzje w sprawie ew. zmian w CWMie winny zapaść  wyłącznie po przeprowadzeniu kompleksowych ogólnozwiązkowych konsultacji pomiędzy RN, GK, CKR, KHDWiŻ oraz specjalistami i autorytetami specjalności wodnej ZHP, a także dotychczasowym Kierownictwem CWM. Majątek CWMu jest majątkiem całej organizacji – zatem całość organizacji winna mieć prawo zabrania głosu w tej sprawie.
6. Do czasu wyjaśnienia wszystkich wątpliwości dotychczasowe kierownictwo CWM jest jedynym mogącym gwarantować bezpieczeństwo majątku CWM (proponowane osoby mające zarządzać docelowo majątkiem CWM mogą nie posiadać wiedzy ani doświadczenia w zarządzaniu flotą morską i ośrodkami morskimi – wiedza i doświadczenie w tej materii nie jest znane szerszej opinii).

Oświadczenie

Uczestnicy spotkania oświadczają, iż powyższe wnioski są jedynym efektem spotkania i żadna inna treść nie powinna być temu spotkaniu przypisywana ani w przeszłości ani w przyszłości. Jednocześnie, w związku z rozesłaniem przez nieznane osoby zapisu przebiegu spotkania do wszystkich komend chorągwi oraz do członków władz naczelnych ZHP, niezależnie od intencji autorów tej korepondencji, całkowicie i jednomyślnie wszyscy przeciwstawiamy się tego typu praktykom. Działanie takie jest niczym nieuzasadnionym wykorzystaniem prywatnych notatek – co ważne – bez jakiekolwiek autoryzacji czy zgody osób (lub choćby ich poinformowania), których wypowiedzi mogłyby tam być zawarte.

Samo spotkanie nie miało charakteru tajnego – wiedza o nim była przekazana przedstawicielom wszystkich władz naczelnych ZHP. Mamy prawo oczekiwać, że każdy, kto chciałaby powoływać się na nasze zdanie czy stanowisko winien to najpierw uzgodnić z nami – nie zaś czynić to w sposób zaskakujący i anonimowy.
Posługiwanie się takim dokumentem anonimowo narusza dobre imię osób, które w spotkaniu brały udział i których nazwiska w rozpowszechnianym dokumencie się pojawiają. Trudno zaakceptować taki stan rzeczy – autorzy korespondencji muszą mieć świadomość, iż ich działania nie mogą pozostać w zgodzie czy akceptacji z uczestnikami przedmiotowego spotkania w sprawie CWM.

Dyskurs publiczny, za jakim się opowiadamy i transparentność jego prowadzenia nie dają się pogodzić z anonimowością podejmowanych inicjatyw. Tak jak nie do pogodzenia jest bezprawne wykorzystanie rozpowszechnionego w ostatnich dniach dokumentu.