Na gorąco po pierwszym czytaniu:

I. Pozytywy
Sama próba doprecyzowania Ordynacji - uzupełnienia o kwestie, które umknęły przy opracowaniu wcześniejszej wersji

II. Wątpliwości

1. Niespójności terminologiczne,
2. Używanie niepełnych lub błędnych nazw dokumentów lub podmiotów,
3. Niekonsekwentne używanie nazw - brak zdefiniowania, co rozumiemy pod jakim słowem, wymienne stosowanie różnych słów do określenia różnych pojęć,
4. Zbytnie usztywnienie zapisów - np. podawanie konkretnej liczby osób, których podpis jest wymagany do zwołania Sejmiku Nadzwyczajnego (w przypadku zmiany liczebności kierownictwa będzie wymagać zmiany przyszłej ordynacji), narzucenie trybu głosowań itd.
5. Stosowanie terminologii nie mającej umocowania w przeszłości - np. kiedyś wybory odbywały się podczas konferencji, do czego wróciliśmy podczas ostatniego spotkania w Łodzi
6. Proponowanie rozwiązań nieadekwatnych do celu zwoływania i charakteru konferencji i sejmików.
7. Proponowanie rozwiązań nie mających poparcia w praktyce funkcjonowania centralnych i terenowych struktur wsparcia drużyn wodnych (np. czas trwania kadencji)
8. Stosowanie zapisów niezgodnych z zasadami poprawnej polszczyzny - np. "czasokres" - kontekst zdania wskazuje na stosowanie słowa pochodzącego od pleonazmu; przy założeniu, że źródło słowa jest literackie i znaczeniowo inne, zdanie staje się nielogiczne.
9. Inne - wymaga zmiany redakcji poszczególnych zdań - zostawiam to na koniec dyskusji i końcowe prace redakcyjne.

Po kolei do każdego punktu:
1) W którym miejscu?
2)Błędne nazwy dokumentów? jakie dokumenty masz na myśli? to są kwestie czysto kosmetyczne do poprawienia.
3)Wskaż jakiś przykład.
4)Konieczne jest dokładne sprecyzowanie ile osób i kto może zwołać sejmik nadzwyczajny żeby uniknąć ewentualnych przekrętów.
5) Czy to ma się nazywać Sejmik czy Konferencja to również kosmetyka. Uważam jednak za zasadne rozdzielenie konferencji czysto dyskusyjnych od tych wyborczych.
6) Nie rozumiem co konkretnie masz na myśli.
7) Piotrze, wpisałem kadencję 4 lenią ponieważ sam forsujesz dokument dot. funkcjonowania specjalności który taką długa kadencję narzuca.
8) Kosmetyka do poprawienia.

Jak napisałem jest to dokument roboczy jeszcze, dziękuję Piotrze za uwagi.

Michale, nie zgodzę się z Tobą. Dokument ma być przydatny, dlatego powinien być napisany dobrze - przewidywać wątpliwości i je rozwiewać.

Najłatwiej byłoby mi przeredagować Twoją propozycję i na takim przykładzie pokazać, co mam na myśli, ale bieżące sprawy są ważniejsze. Dlatego dziś tylko drobiazg:

1. KHDWiŻ ma działać na poziomie centralnym, ma być zespołem wieloosobowym, zakładamy, że w naszej specjalności kandydaci są wybierani przez środowiska. Historycznie najważniejszym wydarzeniem w życiu specjalności była konferencja, więc na niej zrobimy wybory.
2. Kadencyjność KHDWiŻ powinna pokrywać się z kadencyjnością bezpośrednich przełożonych, czyli szefa WS GK ZHP i członków GK ZHP - w ten sposób unikamy sytuacji, gdy np. po wyborach naszego kierownictwa, w połowie kadencji zmieniają się przełożeni i nagle dochodzi do spotkania dwójki ludków wychowanych w jednej piaskownicy... z których jeden rozdeptał drugiemu zamek z piasku.
3. Praktyka pokazuje, że z uwagi na specyfikę naszej służby w ZHP, obowiązki rodzinne, szkolne i zawodowe oraz konsekwencje niektórych możliwych decyzji najlepiej wybierać oraz weryfikować pracę zespołów w systemie dwuletnim. Rok, to za mało i za duże koszty dla wszystkich, cztery lata... wiele się może zdarzyć, od zmiany pracy, przez jakiś dłuższy wyjazd aż po popadnięcie w rodzinę i dzieci - a pewne stałe rzeczy wymagają systematycznego nadzoru. Czyli konferencję warto zwoływać co dwa lata.
4. Pomiędzy konferencjami mamy kilka typów wydarzeń:

- spotkania robocze KHDWiŻ - raz na jakiś czas zespół spotyka się lub kontaktuje w całości, by sprawdzić, czy wszyscy robią co trzeba, omówić jakiś problem, albo rozdzielić jakieś nowe, trudne zadanie
- spotkania pilotów - bo piloci też ludzie, między konferencjami tworzą coś na kształt rady i nie tylko przekazują swoje potrzeby oraz osiągnięcia, ale też akceptują lub opiniują realizację najważniejszych zadań KHDWiŻ
- zjazdy, zloty, warsztaty drużyn wodnych - nie związane z wyborami władz
- konferencje nadzwyczajne - jeśli jest taka konieczność

5. Mając obraz działania specjalności rozpisujemy każdy z elementów. Część w dokumencie podstawowym Wychowanie wodne i żeglarskie w ZHP, część w samej ordynacji. Dostajemy konkret - uporządkowany, jednoznaczny terminologicznie, jasny dla odbiorcy

Tak samo warto przemyśleć wszystkie pozostałe zapisy - wychodząc od źródła.

Piotrze, teraz ja się z Tobą nie zgodzę... Uważam że dokument powinien być skonstruowany przede wszystkim w taki sposób aby nie powodować żadnych nieporozumień. Nie chodzi o to żeby był zrozumiały dla 14 latka, tylko żeby od strony prawnej wyczerpywał w całości temat.
Jak zaznaczyłem był i jest to dla mnie dokument roboczy nad którym jeszcze pracuję dlatego chyba jest za wcześnie na przeredagowywanie dokument, który nie jest jeszcze ukończony. Jak zapewne wiesz, mamy teraz dużo ważniejsze tematy jak choćby CWM dlatego też nie jestem w stanie zakończyć swojej propozycji dokumentu w ciągu dwóch dni. Właśnie wróciłem z Gdyni i padam ze zmęczenia. W tym tygodniu będę miał trochę czasu i usiądę nad tym dokumentem.

Michale, jak to jest, że nie zgadzając się ze mną zgadzasz się?
To chyba jednak przez te podróże.

Napisaliśmy to samo, po swojemu - materiał ma być jednoznaczny, dobrze zredagowany, wyczerpujący wszystkie możliwe scenariusze. Zgadzamy się też, że to dokument roboczy - dlatego wypunktowałem, co według mnie wymaga dopracowania - oraz że teraz są ważniejsze tematy...

No to wróćmy do swojej pracy i dajmy szansę pogłówkować tez innym.

Piotrze bardzo dobrze Pamiętasz i nawet swego czasu padła propozycja do powrotu do tej tradycyjnej nomenklatury (czyli Komodora), Kierownik Kierownictwa, to dość karkołomna figura stylistyczna. Niegdyś był Zespół Wychowania Wodnego GK a na jego czele stał Komodor ZHP i nie starajmy się na siłę dopasowywać nazwy funkcji czysto harcerskiej do dowodzenia kilkoma jednostkami, co definiuje formuła wojskowa. Na miłosć Boską to nazwa, wynikająca z tradycji, a jeśli już komuś naprawdę tak na tym zależy, to bardzo proszę, Komodor ma pieczę nad jednostkami (niewątpliwie kilkoma) specjalności wodnej ZHP, ot i można to i tak tłumaczyć. Zaś w klubach i to nie tylko harcerskich, szefem zawsze jest Komandor, czyli najogólniej rzecz ujmując, ten od komenderowania, to także tradycja, oparta na morskiej nomenklaturze. Ten nieszczęsny Kierownik pojawił się z ukłonu wobec Dh. Witolda Bublewskiego, który optował za powrotem do przedwojennej nomenklatury, ale raczej nie sądzę, by był to najszczęśliwszy pomysł. Czasy się zmieniają, nazewnictwo też, trzeba pamiętać o swoich korzeniach i rodowodzie, ale nie można iść do przodu z głową do tyłu. Nie zawsze to co nowe (a w tym przypadku, to co było poprzednio, w latach 70 i 80)jest złe lub choćby gorsze od starego. Ale akurat ten "problem" to w obecnej sytuacji najmniejszy problem jaki może nas trapić.