|
Ujednolicony regulamin mundurowy - oznaczenie kwalifikacji żeglarskich i motorowodnych | Temat: Ujednolicony regulamin mundurowy - oznaczenie kwalifikacji żeglarskich i motorowodnych przez panwac dnia 22.10.2014, 12:01:42
Zgodnie z uchwałą ostatniego Zjazdu ZHP, Zespół ds. „opcji zero” przy GK ZHP zaczął opracowywać tekst jednolity regulaminu mundurowego, który przy tej okazji ma być pozbawiony błędów występujących w aktualnie istniejących, rozproszonych regulacjach oraz uzupełniony o elementy, które zostały przeoczone.
Elementem, który występował w starych regulaminach i obecnie nie koresponduje z aktualnym stanem rzeczy jest zestaw oznaczeń stopni żeglarskich i motorowodnych. Problem jest dość złożony.
Po pierwsze, w ZHP od dawna funkcjonował tylko zestaw plakietek oznaczających stopnie żeglarskie. W bardzo dawnych czasach spotkałem raz naszywkę z symbolem śruby napędowej poniżej kotwicy (zaznaczenie, że stopień jest motorowodny), ale nie wiem, czy aby nie była to inwencja posiadacza tego munduru.
Po drugie, system patentów żeglarskich i motorowodnych bardzo się ostatnio zmienił i stare oznaczenia przestały pasować. W przeszłości belkami (a właściwie łukami) oznaczane były stopnie śródlądowe (żeglarz i sternik), gwiazdkami stopnie morskie (sternik morski, kapitan żeglugi bałtyckiej oraz wielkiej), a brakiem łuku lub gwiazdki wioślarz. Wraz z kolejnymi zmianami w systemie polskich stopni żeglarskich (turystycznych - amatorskich) próbowano dostosować te stare naszywki, likwidując tę z dwoma łukami oraz "pustą", a także redukując liczbę gwiazdek, jednak z każdą zmianą system staje się coraz bardziej nieczytelny.
Po trzecie, oprócz polskich patentów amatorskich (których obecnie, razem z motorowodnymi jest 6 i które powoli ewoluują w stronę nieobowiązkowości), opracowywany jest obecnie system świadectw i dyplomów zawodowych oraz dostępne stały się też narodowe i międzynarodowe certyfikaty kompetencji (brytyjskie RYA, chorwackie Voditiela Broditieli, ISSA czy ICC), co daje dość pokaźny zbiór różnych stopni (tylko niekiedy równorzędnych).
Kolejna sprawa, to luka w stopniach, jaka powstała po liberalizacji w zakresie turystyki wodnej - aktualnie do prowadzenia jednostek do 7,5 metra długości i 10 kW mocy silnika nie potrzeba koncesji na żeglowanie, a dodatkowo osoby do 14 roku życia nie moga zdobywać stopni żeglarskich i motorowodnych.
Ostatnia rzecz, to przyjęte w ZHP rozwiązanie, że w organizacji nie dublujemy (sprawnościami, czy w jakikolwiek inny sposób) certyfikatów i uprawnień zewnętrznych - pełnią one rolę sprawności mistrzowskich, ale sprawnościami nie są. Na ich oznaczenia w regulaminie mundurowym zarezerwowane jest odrębne miejsce (na prawym rękawie, nad oznaczeniem projektów SH).
Nad rozwiązaniem problemu myślimy już od kilku lat. Wstępna propozycja zaakceptowana przez Wydział Wychowania Wodnego jest taka, by:
- stworzyć spójny system edukacji wodnej w ZHP, wykorzystującej nasze programy, jak i system państwowych stopni żeglarskich i motorowodnych. Przy obecnym rozwiązaniu nieobowiązkowych szkoleń na stopnie żeglarskie, taki system jest jak najbardziej zasadny, - na etapie edukacji wstępnej (do 14 roku życia) wrócić do opracowanego lata temu, autorskiego programu edukacji wodnej ZHP Junga & Kadet (tego, który później zebrał, opatrzył swoimi grafikami i opublikował pod szyldem PZŻ Mariusz Zawiszewski, a po kilku latach związek zaniechał jego realizacji) - w ten sposób rozwiązujemy problem istniejącej luki, - dla potrzeb edukacji bardziej zaawansowanej dopracować programy szkoleń na państwowe stopnie żeglarskie i motorowodne.
Przyjmując takie założenie, mielibyśmy punkt odniesienia dla oznaczeń poszczególnych "poziomów wtajemniczenia wodnego" oraz maksymalnie 5 do 8 różnych naszywek/kombinacji oznaczeń, w zależności od przyjętego rozwiązania. Co więcej, mamy w tej chwili możliwość zmiany kształtu i rozwiązania graficznego tych oznaczeń, bo temat jest na razie otwarty.
Z upoważnienia szefa Wydziału Wychowania Wodnego GK ZHP proszę o przedstawianie swoich propozycji w tym wątku. Ograniczamy się na razie do samych oznaczeń, a nie do programu edukacji żeglarskiej (nad programem będziemy debatować w późniejszym czasie, bo to dłuższa praca). Do podsumowania dojdzie zapewne podczas spotkania kadr drużyn wodnych w Łodzi w połowie listopada 2014 roku - ostateczny projekt, aby mógł znaleźć się w regulaminie, musi być przesłany do Zespołu ds. „opcji zero” w drugiej połowie listopada.
|
|