Harcerska drużyna wodna to drużyna
specjalnościowa, która uwzględnia w swej pracy zainteresowania wodą,
morzem i sportami wodnymi.
Specjalność wodną mogą uzyskać drużyny
harcerskie, starszoharcerskie i wędrownicze, które popularyzują
tematykę wodną i podejmują wyczyn w żeglarstwie, motorowodniactwie,
płetwonurkowaniu, ratownictwie wodnym, kajakarstwie, modelarstwie
marynistycznym i innych aktywnościach prowadzonych na wodzie.
Drużyna
liczy od 16 do 35 członków, dzieli się na 5–10-osobowe (optymalnie
6–8-osobowe) wachty (zastępy), jej pracą kieruje drużynowy z radą
drużyny. Drużynowy powinien mieć ukończony odpowiedni kurs drużynowych. Z
drużyną mogą współpracować fachowcy, których wiedza i doświadczenie
służą podnoszeniu poziomu wyszkolenia członków drużyny.
Jeżeli
nie jest możliwe zorganizowanie drużyny wodnej, komenda hufca może
zezwolić na pracę zastępu wodnego.
Kategoryzacja drużyn
Tradycyjnie
drużyny specjalności wodnej w zależności od poziomu zorganizowania i
stopnia zaawansowania programu specjalnościowego dzielą się na trzy
kategorie:
- wodna próbna,
- wodna,
- żeglarska
(morska).
Rejestr drużyn wodnych i żeglarskich oraz opiekę merytoryczną prowadzi pilot chorągwi.
Drużyna wodna próbna
Komendant hufca
może zaliczyć drużynę (nowo powstałą lub zdobywającą specjalność)
do kategorii „wodna próbna”, jeżeli rada drużyny przedstawi plan
zdobywania miana drużyny wodnej zgodnie z Zasadami pracy harcerskich
specjalności. Roczny program powinien obejmować:
-
zdobywanie stopni, sprawności, znaków służb i realizację projektów
wodnych i żeglarskich,
- zbiórki o tematyce wodnej,
-
służbę specjalnościową na rzecz środowiska i społeczności lokalnej,
-
współpracę z fachowcami, instytucjami i organizacjami żeglarskimi,
wodnymi lub morskimi,
- wybór nazwy, bohatera i tworzenie
obrzędowości związanej ze specjalnością,
- udział członków
drużyny (w pierwszej kolejności zastępowych i przybocznych) w kursach
specjalnościowych,
- udział drużyny w konkursach i festiwalach
marynistycznych i żeglarskich,
- wymianę doświadczeń z innymi
środowiskami specjalności wodnej.
Drużyna wodna
Na
wniosek rady drużyny wodnej próbnej (pozytywnie zaopiniowany przez
pilota chorągwi) komendant hufca może nadać miano drużyny wodnej, jeżeli
drużyna zrealizowała roczny program próby. Miano przyznawane
jest na rok. Co roku drużyna powinna dokonać podsumowania działalności
wodniackiej w oparciu o kryteria.
Drużyna żeglarska (morska)
O miano drużyny żeglarskiej (w hufcach na Wybrzeżu – morskiej) mogą
ubiegać się drużyny wodne, które spełniają następujące warunki: zdobyły
miano drużyny wodnej przynajmniej 2 lata z rzędu oraz spełniają
podwyższone standardy organizacyjne i szkoleniowe.Mianem drużyny
żeglarskiej (morskiej) wyróżnia się drużyny, które osiągają dobre
efekty i mogą być przykładem dla innych, potrafią samodzielnie
organizować imprezy wodniackie i podstawowe szkolenie żeglarskie.
Dokumentem
stwierdzającym zdobycie miana harcerskiej drużyny żeglarskiej
(morskiej) jest patent flagowy. Patent nadaje pilot chorągwi (lub
kierownik HDWiŻ GK ZHP). Jego nadanie ogłasza w rozkazie właściwy
komendant hufca.
Wniosek harcerskiej drużyny wodnej o przyznanie
patentu flagowego – zaopiniowany przez komendanta hufca oraz retmana
lub sztormana) należy złożyć u pilota chorągwi (w przypadku braku inspektoratu wodnego w chorągwi u Kierownika
Harcerskich Drużyn Wodnych i Żeglarskich Wydziału Specjalności GK ZHP).
Jeżeli
drużyna przestaje spełniać wymagania, następuje cofnięcie patentu i prawa
używania nazwy „harcerska drużyna żeglarska (morska)”.
