Materiały i publikacje żeglarskie

Napisane przez Michała Girdwoynia, Inżeniera.
Odbitka z Nr. 58 dwutygodnika „Inżenierja i Budownictwo”.
Warszawa, w Drukarni Jana Noskowskiego, Ulica Mazowiecka nr 11.

ZE ZBIORU ADAMA ŻELEŃSKIEGO
Дозволено Цензурою - Варшава, 28 Мая 1881 г.

Fragment:
"Zła budowa obecnych łodzi u nas, narażająca nieraz rybaków na niebezpieczeństwo utraty życia w nurtach wód spienionych bałwanami, dochodzącemi na większych jeziorach naszych, podczas burzy, do wysokości 3-stopowej — znagliła mię do przygotowania projektu łodzi bezpiecznych i odpowiedniejszych celowi.
Z tego powodu zwróciłem uwagę na narzędzia żeglugi w czasie mych podróży za granicą i na wystawach powszechnych, zwłaszcza ostatniej rybackiej w Berlinie — ostatecznie zaś miałem sposobność zbadania w porcie Lipawskim (Lipawa, Libau) *) łodzie rybaków Pomorskich, przybyłych dla połowu łososi z okolic Kołobrzegu, — w których wypływają nawet na 15 mil na pełne morze z zupełnem bezpieczeństwem.
--------------------
*) Powszechnie przyjęto u nas (od czasu zaprowadzenia kolei Lipawskiej) nazwisko miasta portowego Libawa, jest nazwą, zniemczoną (od niemieckiej Libau); — polska zaś nazwa tego grodu litewskiego jest Lipawa, co widzimy na „Atlasie do dziejów polskicb” Joachima Lelewela (z r. 1829), gdzie na mapie Polski z czasów króla Zygmunta Augusta znajdujemy napis Lipawa. Nazwa ta pochodzi od łotewskiego (narzecza mowy litewskiej) Leepaja, od wyrazu lipa.
Łotysze od niepamiętnych czasów tworzyli tam wieś tego nazwiska.
Przyp. Aut."

Właściwości

Wymagania systemowe