|
Odp.: Zawodowe kwalifikacje w żeglarstwie - prace nad projektem | Temat: Odp.: Zawodowe kwalifikacje w żeglarstwie - prace nad projektem przez panwac dnia 10.12.2014, 19:06:47
Ech, Siedzę nad tym dokumentem już kolejny dzień i im dłużej go czytam, tym więcej widzę niespójności. Szczęśliwie nie wszystkie są dla nas niebezpieczne, ale... kto wie, czy i kiedy ktoś zechce "poprawić' ustawę?
Na razie mam tyle:
1. § 1. Przepisy rozporządzenia określają: 1) wymagane kwalifikacje i przeszkolenia według Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzonej w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 i 202; z 1999 r. Nr 30, poz. 286 oraz z 2013 r. poz. 1092), zwanej dalej „Konwencją STCW”, do zajmowania stanowisk na jachtach komercyjnych oraz warunki ich uzyskiwania; Brak jednoznacznego określenia zakresu działania zapisów rozporządzenia, wykluczającego z nich kwestie kwalifikacji załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi, które są określone w art 62 ust 3 ustawy o bezpieczeństwie morskim.
2. § 2. Postuluję zamieszczenie w tym paragrafie definicji rejsu morskiego. Proponuję też oddzielenie rejsów stażowych od szkoleniowych oraz zdefiniowanie tzw. kursu manewrowego będącego bardzo popularną formą doskonalenia umiejętności żeglarskich inną, niż rejs morski.
3. § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) żegluga przybrzeżna - żeglugę w odległości nie większej niż 60 Mm od linii brzegu; 2) żegluga pełnomorska - żeglugę uprawianą od 60 Mm do 200 Mm od linii brzegu; 3) żegluga oceaniczna - żeglugę uprawianą powyżej 200 Mm bez ograniczeń; Uwagi: 1. W pkt. 3 proponuję dodać odniesienie, od czego ma być liczone owo 200 Mm.
2. W odniesieniu do jachtów, posiadających zdecydowanie mniejszą pojemność brutto niż statki (a co się z tym wiąże także mniejszą odporność na trudne warunki pogodowe), bardziej zasadne byłoby odnoszenie się do miejsca schronienia.
3. Jeśli dobrze rozumiem, zgodnie z podanymi definicjami rejs na trasie z Nord-kapp (północ Norwegii) do Cape Town (Afryka Południowa) o długości ok. 8 tys. Mm w większości po wodach oceanu Atlantyckiego będzie uznany za żeglugę przybrzeżną tak samo, jak rejs na Wyspy Kanaryjskie, Maderę, czy Wyspy Zielonego Przylądka (zdecydowanie wody Atlantyku) w najlepszym razie będą uznane za żeglugę pełnomorską (odległości od kontynentalnej linii brzegowej są mniejsze, niż 400 Mm) – no chyba, że ktoś specjalnie popłynie na Maderę z Portugalii.
Zastanawia mnie, jakie kryteria przy ocenie rodzaju praktyki pływania będą brane pod uwagę. O ile na morzach zamkniętych jest to proste (na Bałtyku mamy tylko drobny skrawek strefy A2 w połowie drogi z Gdańska na Gotlandię), o tyle np. rejs z St. Malo do Lisbony może być żeglugą przybrzeżną, pełnomorską lub oceaniczną, w zależności od decyzji kapitana i wybranej trasy.
4. § 2. 4) jacht szkoleniowy – jacht komercyjny, na którym odbywa się rejs stażowo-szkoleniowy; zmienić na 4) jacht szkoleniowy – jacht komercyjny, na którym odbywa się rejs szkoleniowy;
Uzasadnienie Rejs szkoleniowy jest prowadzony według programu szkolenia. Natomiast tzw. rejs stażowy, to nic innego, jak dowolna forma rejsu (w tym rejs turystyczny), w którym osoby zdobywające podstawowy lub dodatkowy staż pełnią funkcję tzw. „załogi szkolnej” (w tym przypadku stażowej) lub funkcje przysługujące załodze stałej i poprzez praktyczne wykonywanie i wielokrotne powtarzanie różnych czynności występujących w żegludze na jachcie uzyskują wymagane doświadczenie.
Proponuję wydzielenie rejsów szkoleniowych od pozostałych we wszystkich dalszych paragrafach. Jednocześnie proponuję utrzymanie braku wymogów specjalnych kwalifikacji u członków załogi szkoleniowej uczestniczących w rejsach stażowych oraz kursach manewrowych.
5. § 2. 5) żeglarz zawodowy - osobę posiadającą żeglarskie kwalifikacje zawodowe, o których mowa w art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej "ustawą"; zmienić na 5) żeglarz zawodowy - osobę posiadającą żeglarskie kwalifikacje zawodowe, o których mowa w art. 69 ust. 1 i 2 oraz art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej "ustawą"; lub 5) dokument zawodowy – dokument potwierdzający żeglarskie kwalifikacje zawodowe, o których mowa w art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej "ustawą"; Uzasadnienie Wspomniana ustawa wyraźnie określa, że potwierdzeniem posiadania kwalifikacji niezbędnych do zajmowania stanowisk na jachtach komercyjnych są w pierwszej kolejności dokumenty określone w art. 69 ustawy (dokumenty kwalifikacyjne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37a ust. 15 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej albo dokumenty kwalifikacyjne, o których mowa w art. 63 pkt 1, 2 i 5 ustawy o bezpieczeństwie morskim), a dokumenty określone w art. 70 ustawy RÓWNIEŻ potwierdzają posiadanie takich kwalifikacji. Zapis z projektu rozporządzenia błędnie sugeruje, że żeglarzem zawodowym (osobą uprawiającą zawód żeglarza) może być tylko posiadacz dokumentów wymienionych w art. 70 ustawy o bezpieczeństwie morskim. Propozycja doprecyzowuje zapis w obecnej formie lub zamiennie definiuje pojęcie dokumentu zawodowego, jeśli autorzy projektu rozporządzenia potrzebują takiej definicji.
|
|